Eleman Değersizleştirme
Son yüzyılda, ekonomik ve stratejik anlamda büyük değişimler yaşayan şirketler, eleman alımı politikasında büyük atılımlar yaptı. Çok uluslu ve büyük ölçekli şirketler
başta olmak üzere orta ve küçük ölçekli firmalar dahi, elemanların şirkete kattıkları değerlerin ve şirketlerin gelişiminde oynadıkları rolün farkına vardı.
başta olmak üzere orta ve küçük ölçekli firmalar dahi, elemanların şirkete kattıkları değerlerin ve şirketlerin gelişiminde oynadıkları rolün farkına vardı.
Küreselleşme ile birlikte, elemanlara bakış açısını da değiştiren şirketler, sıradan tekniklerle eleman alımına son vermenin yanı sıra, elemanlarda aradıkları
özellikleri de farklılaştırdı. Eğitim seviyesinin artması ve bilgiye ulaşma yollarının kolaylaşarak çoğalması ile birlikte çalışanların sahip oldukları nitelikler de
gelişti. Çok yönlü elemanların değer kazandığı ve donanım düzeyinin her geçen gün arttığı 21. asırda, her elemanın daha iyi bir alternatifinin olması çalışanlara
verilen değerin de azalmasına neden oldu.
özellikleri de farklılaştırdı. Eğitim seviyesinin artması ve bilgiye ulaşma yollarının kolaylaşarak çoğalması ile birlikte çalışanların sahip oldukları nitelikler de
gelişti. Çok yönlü elemanların değer kazandığı ve donanım düzeyinin her geçen gün arttığı 21. asırda, her elemanın daha iyi bir alternatifinin olması çalışanlara
verilen değerin de azalmasına neden oldu.
Koşmayan Düşüyor
Nüfusun son yüzyıl içerisinde çok hızlı bir şekilde artması ve sanayileşmenin hat safhaya çıkması ile birlikte, elemanlar bir açıdan değer kazanırken, bir açıdan da
değer kaybediyor. Şirketlerin büyümesi ve başarısı nitelikli ve donanımlı elemanlara bağlı olmaya devam ediyor. Ancak bununla birlikte yöneticiler, her çalışanın daha
iyi bir alternatifini bulabileceğini ve kaybedilen bir çalışanın yerini kolayca aynı donanıma sahip bir elemanın alabileceğini düşündüğünden, elemanlarına eskisi kadar
değer vermiyor. İşten çıkarmaların büyük ölçüde arttığı son on yılda, elemanların bir iş yerinde ortalama çalışma senesi 2 yıla kadar düştü. Donanımlı, genç ve dinamik
elemanlar artık tecrübeli çalışanların yerini kolay bir şekilde alıyor. Yaş ortalaması giderek düşen CEO’lar bunun en açık örneklerinden biri. Şirketlerin genç
elemanları, kolaylıkla, güven duydukları çalışanlara tercih etmesinin doğru bir strateji olup olmadığı ise tartışmaya açık.
değer kaybediyor. Şirketlerin büyümesi ve başarısı nitelikli ve donanımlı elemanlara bağlı olmaya devam ediyor. Ancak bununla birlikte yöneticiler, her çalışanın daha
iyi bir alternatifini bulabileceğini ve kaybedilen bir çalışanın yerini kolayca aynı donanıma sahip bir elemanın alabileceğini düşündüğünden, elemanlarına eskisi kadar
değer vermiyor. İşten çıkarmaların büyük ölçüde arttığı son on yılda, elemanların bir iş yerinde ortalama çalışma senesi 2 yıla kadar düştü. Donanımlı, genç ve dinamik
elemanlar artık tecrübeli çalışanların yerini kolay bir şekilde alıyor. Yaş ortalaması giderek düşen CEO’lar bunun en açık örneklerinden biri. Şirketlerin genç
elemanları, kolaylıkla, güven duydukları çalışanlara tercih etmesinin doğru bir strateji olup olmadığı ise tartışmaya açık.
Eleman Değersizleştirme ile Başa Çıkma
21. asırda vazgeçilmez elemanların sayısı giderek azalmaya devam ediyor. Bu durumda ise çalışanların, iyi bir statü ya da başarılı bir kariyere sahip olması hiçbir
şekilde yeterli olmuyor. Stratejik davranmayan çalışanlar ne denli başarılı olurlarsa olsunlar, konumlarını korumakta genellikle yetersiz kalıyor. Dolayısıyla
küreselleşmeye devam eden ekonomik düzende, kendini sürekli geliştiren ve donanımını sürekli arttıran elemanlar dışında, iş hayatına tutunmak isteyen çalışanların işi
gittikçe zorlaşıyor. Başarılarını sürekli arttırmayan ve kendini geliştirmeyen elemanlar ise bir süre sonra iş hayatında saf dışı bırakılıyor. Vazgeçilmez olmak ise
gittikçe zorlaşmakla birlikte işini iyi yapan elemanlar şirketin insan kaynakları politikalarına bağlı olarak hızlı bir şekilde yükselebiliyor.
şekilde yeterli olmuyor. Stratejik davranmayan çalışanlar ne denli başarılı olurlarsa olsunlar, konumlarını korumakta genellikle yetersiz kalıyor. Dolayısıyla
küreselleşmeye devam eden ekonomik düzende, kendini sürekli geliştiren ve donanımını sürekli arttıran elemanlar dışında, iş hayatına tutunmak isteyen çalışanların işi
gittikçe zorlaşıyor. Başarılarını sürekli arttırmayan ve kendini geliştirmeyen elemanlar ise bir süre sonra iş hayatında saf dışı bırakılıyor. Vazgeçilmez olmak ise
gittikçe zorlaşmakla birlikte işini iyi yapan elemanlar şirketin insan kaynakları politikalarına bağlı olarak hızlı bir şekilde yükselebiliyor.
Ekonomide kapitalizmin gücünü daha da arttırdığı 21. asırda başarılı olabilmek ve yükselebilmek için elemanların donanımlarını durmadan arttırması vedinamizmlerini
koruması şart.
koruması şart.
