Çalışan ve patron çekişme ve tartışmalarının bir çoklarının sebeplerini ücret hadleri, çalışma saat ve şartlarından çok bu gibi insancıl etkenlerde aramak doğru olmayacak mıdır?
Personele önemli olduklarını hissettirmek önemli bir kuraldır. Kendilerine işletme için gerekli oldukları hissettirilmeli, bazı konularda ve özellikle çıkarlarıyla ilgili işlerde, fikirleri sorulmalıdır.
Her işçinin kişiliğine hürmet etmeli ve çalışma gruplarında sevilmelerine olanak vermelidir.İşçilere adilâne muamele etmeli ve çalışma ve sosyal mevkilerine göre ücret vermelidir.Personele gelişme ve yükselme olanakları temin etmelidir.Herkesin farklı olduğunu hiç hatırdan çıkarmamalıdır. Herkes birbirinden farklı olduğu halde, genellikle bir gruptaki herkesin aynı amacı, aynı arzusu, aynı çıkarı bulunduğu varsayılır. Amir için önemli olan bir husus emrindekiler için hiç de önemli sayılmayabilir.İyi bir dinleyici olmak. Başkasını iyi bir şekilde dinlemek suretiyle olaylar daha iyi anlaşılır ve konuşan kimse de dinlendiği ve kendi problemine ilgi gösterildiği için kıvanç duyar.Tartışmalarda üstün çıkmak çok defa bir şey kazandırmaz; buna karşılık bir çok şeylerin kaybolmasına sebep olur ve genellikle baştaki fikir ayrılığı genişler.Personelin hislerinin derinliğine inmelidir ancak his ve tavırların anlamı ve bunları etkileyen etkenlerin bilinmesi yoluyla bir çok personel problemleri çözülebilir.İnsanlar çoklukla sahip oldukları şeylere (meziyet, yetenek, hâtıra) karşı çok hassastırlar. Bu his, iyi ilişkiler kurmak için kullanılabilir.İyi ilişkiler kurulması için bir nevi sual sorma tekniği kullanılabilir. Bir çok kimseler bildiği veya ilgili olduğu konularda konuşmayı sevdiklerinden bu konularda kendilerine soru sorulması hoşlarına gider.Personel üzerinde hâkimiyet kurmaktan çekinilmelidir.
Bu ilkelerin bilinmesi ve daima hatırda tutulması yeterli değildir. Bunlar uygulanmalı ve personelle her günkü ilişkilerde göz önünde bulundurulmalıdır.
Genellikle zannolunur ki, personel problemleri yönetimin aşağı kademelerinden doğarak yukarı kademenin dikkatini çeker. Fakat esasında yüksek kademelerin daima girişimde bulunması gereklidir.
Yönetici diğer işler ve personel ilişkilerinin somut olmaması sebebiyle bunlara gerekli dikkati ve önemi vermeyebilir. Veya karar ve hareketlerinde his ve heyecan gibi sübjektif kuvvetler etkin olabilir. Aynı şekilde, iyi personel ilişkilerinin zaten mevcut olduğunu ve bunu temin etmenin kolay bulunduğunu sanabilir. Bütün bunlar yönetimi başarısızlığa götüren etken ve nedenlerdir.
