Gelişen teknoloji ve bilişim çağı artık aynı anda birçok kişinin ortak iletişim kurmasına olanak sağlıyor.
Teknolojik gelişmelerin iletişime sağladığı olanaklar ve bunun piyasalar ve perakende sektörü üzerine getirdiği yeni açılımlar iki şekilde değerlendirilebilir.
Birinci durumda; Kişiler ile ilişkili ürünleri bir araya getirmek, markanın imajını ve bilinirliğini arttırmak için teknolojiyi kullanarak geniş kesimlere ulaşabilmek.
İkincisi ise, hedef topluluk içerisinde ürünün gördüğü ilgiye dönük verileri tespit etmek.
Bu ikincisine dönük pek çok çalışma olmakla birlikte, henüz bu alanda yeterince veri işlenebildiğini söyleyemeyiz.
Bu iki maddeden hareketle bir diğer hedefi ise “büyük veriden ürün öncesi, ürünü şekillendirmeye yönelik beğeni, beklenti ve talebe ilişkin doneleri almak ve işleyebilmek” olabilir.
Kurumsal ve böyle bir çalışmanın altına girebilecek kadar büyük firmaların bu yönde çalışmaları olduğu biliniyor.
Bu ne anlama geliyor?
Yanıt, konuya nereden baktığınızla alakalı olarak değişebilir ve doğal olarak çok sayıda yanıt olabilir elbette. Konu sınırında kalarak ben hemen aklıma gelen birkaç yanıtı “Perakendeci ve üretici için cennet/bunu yapabilenin yapamayan karşısında ezici üstünlüğü”, “tüketici için olağanüstü kolaylık/ama diğer yandan tekdüzeliğe ve monotonluğa açılan kapı”, “yaşamlarında Big Brother istemeyenler için ise dehşetin soft tarifi” olarak sıralanabilir.
Bir düşünün, hepimiz her gün kendimizle ilgili onlarca, yüzlerce veriyi teknoloji aracılığı ile paylaşıyoruz. Doğum günümüzden hobilerimize ve nelerden hoşlandığımıza, hatta yakınlarımızın ve ilişkide olduklarımızın doğum günlerinden hobilerine ve nelerden hoşlandıklarına. Neler isteyebileceğimize, şu hayatta nelere sahip olma arzusu taşıdığımıza, en basit ve saf halleriyle ideallerimizden en özel isteklerimize kadar başka bir yığın şeyi de, şu ya da bu biçimde ama teknoloji üzerinden paylaşıyoruz.
Ortaya çıkan veri inanılmaz büyüklükte. 2011’e kadar teknoloji yollu ortaya çıkan veriden daha fazlası son iki yılda oluşmuş vaziyette. İçerisinde neredeyse hemen her tür bilginin var olduğu bu veriyi bir yönetici “işlendiğinde inanılmaz değerli olacak ham petrole” benzetiyor ki kesinlikle doğru.
Hayal edin bir. Türkiye’de ki herkes, 2014 ve sonrası yıllara ait, ne satın almak istediğini, pazarda nasıl bir şey olsa satın alabileceğini, kaça satın alabileceğini, senenin hangi aylarında satın alabileceğini, ne kadar alabileceğini filan, her biri için ayrı ayrı küçük post itlere yazsın ve bir sandığa atsın. Sandığın olası büyüklüğünün ne olabileceğini bir yana bırakın ve bu sandığa sahip olduğunuzu düşünün. Ne yapabilirsiniz?
Şimdiki durumda yüz milyarlarca not karşısında yutkunmaktan başka hiçbir şey yapamazsınız. Çünkü her birinin okunması, sizin alanınıza girenleri ayırmanız, sonra bunları zaman ve ürün bazlı kategorilere ayırmanız ve tüketicinin istediği zamanda ona sunacak hale getirmeniz şimdilik imkansız.
İşte büyük veri böyle bir şey ve post it yazıp atmanın karşılıksızlığı yerine teknolojik ortamda karşılıklı iletişim içerisinde oluşturulduğu için hayali sandığımızda olabileceğini düşündüğümüzden çok daha fazlasını da içeriyor.
