Çalışma ve iş hayatında, liderlik yapacak yöneticiler ve idareciler görevlerini yerine getirirken üstlerinde ego ile birlikte hareket ediyorlarsa bu bir sorundur. Her yönetici iyi bir lider değildir. İyi bir lider olmanın belirli nitelikleri vardır.
Empati kurabilen, kendisine bağlı çalışanları tanıyan, tanımak için çabalayan, çalışanlarına saygılı yaklaşan, çalışanlarını dinleyen, güler yüzlü ve pozitif yaklaşıma sahip, ekibini yönlendirebilen ve istediklerini kolayca yaptırabilen, geleceği yaşayan ve etkili planlar yapabilen, yenilikçi, değişime açık kişiler liderlik yolunda çok avantajlıdır.
Gerçek bir lider kendisine sunulan geniş imkanlara rağmen ego taşımayan, egolarından sıyrılmış, insanlara karşı aynı düzeyde yaklaşıp mevkisine göre insan ayırmayan kişilerdir.
Egosu yüksek olan kişiler, ortada yapılan hata ya da yanlışlar var ise bunları kabul etmeyen, kolay kolay karşısındaki insanı dinlemeyen, iletişim konusunda sorunlar yaşayan ve yaşatanlardır.
Sürekli kendini öven, niteliklerini ve yaptığı işi öne çıkaran kişiler hem sosyal yaşamda hem iş hayatında sevilmeyen karakterlerdir. Egoya rağmen, ego gösteren lidere yakın olanların ilk amacı iş yerinde bir konum elde edebilmek ve göze girmek için çabalamak gayesinde olanlardır.
Egolu liderin olduğu bir takım çalışmasında, iş paylaşımı yoktur. Takımın işi başarması durumunda lider bu başarıyı direk kendi başarısı olarak görür, başarısızlıkta ise topu hemen takımındaki üye ya da üyelere yükler.
Hem sosyal yaşamda hem iş hayatında konumlar ve mevkiler ne olursa olsun; Sevecen, iletişim kurabilen, karşısındaki kişiyi anlayabilen, anlayış gösterebilen kişiler sevilir ve sayılırlar.
