İş yerinde, ofiste, fabrika veya atölyede kısacası evimizden çok daha fazla vakit geçirdiğimiz iş hayatımızda huzur çok önemli. İş ortamındaki huzur en başta iş verimini sonrasında insan ilişkilerimizi doğrudan etkilemektedir. O halde size soruyorum: Hangisini tercih ederdiniz? Her sabah güle oynaya gittiğiniz bir iş ortamı mı? Yoksa Yataktan zoraki bir şekilde kalktığınız, ayaklarınızın geri geri gittiği ve gününüzün nasıl geçeceğini kara kara düşündüğünüz bir iş hayatı mı tercih ederdiniz? Bir tarafta kahve eşliğinde güzel, keyifli ve bir o kadar samimi sabah sohbetleri. Diğer tarafta ise kasvetli bir ofis ortamı, birbirine günaydın dahi demeyen asık suratlı insanlar topluluğu… İş dışında tek kelime eden yok.
Toplum Olarak Dedikoduya Savaş Açmalıyız!
Peki, tüm bunlara ne sebep oluyor? Daha önceki yazılarımda mobbing, taciz vb. türden işyerinde huzuru kaçıran durumlardan sıkça bahsetmiştim. Bunlar çoğu zaman işveren, patron, yönetici, müdür ve iş yeri kaynaklı sorunlardı. Fakat bu kez çalışanların kendi aralarında yarattıkları sorunlara değinmek istedim. Yani dedikodu, gıybet, iftira benzeri sorunlar.
Bir Düşünsenize…
Büyük kurumsal bir firmada çalışıyoruz. Telefonlara bakmakta olan iki sekreterimiz var. Ve ofisimizdeki diğer çalışanların özel hayatlarıyla ilgili sıkça dedikodu üretip, yaymaktalar.
Bu yüzden işyerinde kim ne yaptı, kim ne aldı, kim ne sattı, kim tatile gitti, kısacası çalışanların her şeyini konuşulur olmuş durumda. Bir de bir araya gelince şen şakrak konuşuyorlar, ilgili kişi odadan çıktıktan sonra kişinin her şeyiyle konuşmak ve eleştirmek normal bir hal aldı. Dedikodular yüzünden birçok çalışan birbirine küs oldu. Tam da yukarıda bahsettiğim gibi: Birbirlerine günaydın dahi diyemeyecek konuma gelen çalışanlar ortalıkta cirit atıyor. Dedikodu doğal bir konuşma haline geldi. Verim düşmeye başladı.
Ne İstiyoruz?
Tek isteğimiz, bu gergin ve kasvetli havanın dağılması. Öyle bir şey olsun ki bu şey hem diğer insanlara örnek olsun hem de iş barışı sağlasın.
Çünkü dedikodu, kuru iftira bunların hepsi huzur bozan şeyler. Bunların iş hayatından çıkarılması gerekmektedir. Elbette ki milletin ağzı torba değildir. Dolayısıyla büzmek de bizim işimiz değildir. Ben buradan bütün yetkililerimize sesleniyorum! Öyle bir şey yapın ki, öyle bir kanun çıkarın ki kadın, erkek dedikodu yaptığına yapacağına pişman olsun. Öyle şeyler olsun ki:
Para cezası, (maaş kesintisi)
Süreli olarak işten uzaklaştırma,
Kınama cezası ( herkesin içinde yüzüne okunan cinsten bir kınama),
Şimdilik aklıma gelen bunlar. Sizlerde türetebilirsiniz elbette.
Dedikodu İçin Yasalar Ne Diyor?
4857 sayılı İş Kanunu 25/ II-d maddesine göre; ‘işçinin işverene yahut onun ailesi üyelerinden birine yahut işverenin başka işçisine sataşması, işyerine sarhoş yahut uyuşturucu madde almış olarak gelmesi ya da işyerinde bu maddeleri kullanması haklı fesih sebebidir. İşçiler arasında basit bir şakalaşmanın ötesine geçen iki bayan personelin kişilik haklarını zedeleyecek söz ve davranışların birbirleriyle ve başka işçilerle de paylaşılması karşısında olayın kendisine iletildiği işveren tarafından işyerine de yansıyan eylem nedeniyle sözleşmenin haklı nedenle feshedildiği dikkate alınmaksızın, yargılama aşamasında arkadaşlar arasında şakalaşma şeklinde nitelendirilerek, kıdem ve ihbar tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
