Meraların birinde büyük bir öküz sürüsü yaşarmış. Mera çevresine sık sık gelen aslanların hedefinde de bu hayvanlar yer alırmış.
Aslanlar her saldırışlarında birlik olan öküzlere karşı çaresiz duruma geliyor ve beslenemiyorlarmış. Günden güne eriyip zayıflamaya başlayan aslanlar buna bir çare üretmişler.
Beyaz bayrağı alan aslan öküzlerin olduğu otlak alana doğru ilerleyerek elindeki beyaz bayrağı sallamış ve “Saygıdeğer öküz efendiler, size sürekli saldırıyoruz ve bundan dolayı bugün sizden bunun için özür dilemeye geldik. Aslında bizi size saldırmaya iten aranızda sizden farklı duran sarı öküzdür. Onun farklı olması bizi cezbediyordu. Bu saldırılardan kurtulmak istiyorsanız onu bize verin ve barış içinde yaşayalım.”
Boz öküz ve yanındakiler bu teklif karşısında aralarında birlik olarak tartışmışlar ve teklifi iyi bularak sarı öküzü aslanlara teslim etmişler. Bu duruma bir tek genç bir öküz karşı çıkmış ama yanındaki kimse onu dinlememiş bile.
Sarı öküz olayından kısa süre sonra, aslanlar yine aynı yöntemi kullanarak bu sefer uzun kuyruğu istemişler; Uzun kuyruğun, kuyruğunu sallarken saldırma hissini harekete geçiriyor ve dikkat çekiyor olmasını da bahane olarak eklemişler. Öküzler bu sefer de uzun kuyruğu vermişler ve aslanların pençeleri alında can vermiş.
Bundan sonra aslanlar artık daha saçma bahanelerle sürekli istekte bulunmuşlar. Öküz sürüsü giderek zayıflamış ve azalmış. Aslanlar ise günden güne güçlenmişler.
Öküzlerin lideri ile kalan birkaç öküz grubu; “Neden böyle oldu, nasıl bu duruma geldik?” diyerek serzenişte bulunmuş. Lider, benekli öküzün karşı çıkmalarını ve sözlerini hatırlayarak; “Sarı öküzü” verdiğimiz gün bu savaşı kaybettik.” Demiş.
