Öz eleştiri kişinin hatalarını kabullenmesi, bu hataları yüksek sesle duymaktan rahatsızlık duymaması, eleştirilere açık olabilme olgunluğuna erişebilmesidir.
Hiçbir insan kusursuz değildir, dolayısı ile mükemmel bir insan yoktur. Kusurlar ve hatalar insanlar için vardır ve her zaman olacaktır. En başta bunu kabullenerek yola koyulmak gerekir.
İnsan yaptığı hatalarını kimi zaman göremeyebilir ya da yoğun tempolu bir iş hayatında bu duruma dikkat etmeyebilir. Kişinin çevresinde yer alan iş arkadaşları, ailesi, yakın arkadaşları rahatsız oldukları konuları ya da durumları kendisine anlatabiliyorlar ve bunun karşısında sorun yaşamıyorlarsa bu kişi eleştiriye açık bir insandır.
Öz eleştirinin dozajı oldukça önemlidir. Yapıcı eleştiriler bireyin kişisel gelişimine katkı sağlarken ağır ve sonu gelmeyen eleştiriler bireyin ruhsal çözüntüler yaşamasına neden olabilir. Öz eleştiri yaparken aşağılayıcı olmamak, yargılamaya girmemek, eleştirinin boyutunu dengelemek önerilmektedir.
Kişisel gelişimde yapılan yanlışların tekrarlanmaması için, hatalar önemsenmeli, aynı hataların tekrarlanmaması sağlanmalıdır. Hatalardan ders çıkarmamak ya da çıkaramamak gelişim değil gerileme getirir.
Tecrübe ve deneyimler yapılan hataların, eksikliklerin, yanlışların, sorunların en etkili şekilde tespit edilmesi, ileride ortaya çıkabilecek benzer durumların analizlerinin yapılması, hatalara en hızlı şekilde müdahale edebilme yeteneğinin gelişmesi ile kazanılır.
Yapıcı eleştiriler de her alanda, her konuda kişinin karşısına çıkabilir. Örnek olarak proje yöneticisi olarak görev yapan bir şirket personeli, yaptığı sunum sonunda, dinleyicilerden sunumun uzun olduğuna dair cevaplar alıyorsa bunu oturup değerlendirmeli, yeni sunumunda daha seri, daha kısa yoldan anlatım çözümleri bulmaya odaklanmalıdır.
